AÇLIK OYUNLARI !

Suzanne Collins ismiyle ve onun özgün üçlemesi Açlık Oyunları serisi (Açlık Oyunları, Ateşi Yakalamak, Alaycı Kuş) ile yakın bir arkadaşımın önerisiyle tanıştım. Serinin ilk kitabı olan Açlık Oyunları’nı alıp okumaya başladığımda, özgün hikayesinden haberim vardı ancak beni bu kadar hızlı kendine bağlayacağını tahmin edemezdim. Bu güzel üçleme, Pegasus Yayınları’ndan bizlerle buluştu. Bunu da belirtmekte yarar var.

Suzanne Collins, orijinal adı The Hunger Games olan Açlık Oyunları’nda, anlatımını birinci tekil kişiden yapmış ve bence bu durum çokta iyi olmuş. Zira birinci tekil kişiden anlatılması, hikayenin ana karakteri neredeyse o bölgede yaşanan olaylardan haberdar olmamızı sağlıyor. Böylece kitabı okurken bulunduğumuz mekan dışında arka planda, uzaklarda neler olup bittiğiyle ilgili insanın aklında hep sorular oluyor ve bu durum hoş bir merak duygusu oluşturuyor.

Ben, seriye başladığımda serinin ikinci kitabı Ateşi Yakalamak yeni çıkmıştı. Daha sonra da arayı fazla uzatmayan  Pegasus Yayınları, serinin son kitabı olan Alaycı Kuş ile bu güzel ve etkileyici hikayeye son noktayı koydu. Seriye yeni başlayacak okuyucular çok şanslılar çünkü serinin tüm kitapları Türkçemize çevrilmiş durumda, dolayısıyla arada uzun bekleyişler olmadan, bir çırpıda seriyi bitirebilirler.

Şimdi Açlık Oyunları’nın konusundan biraz bahsetmek istiyorum…

PANEM – Bir Acımasız Ülke…

Belirli bir seçkin tabakanın ihtiyaçlarını karşılamak için Mıntıka denilen 12 bölgeye  ayrılmış, mıntıkalardaki insanları kullanan, ezen, katı kurallarla denetleyen, mıntıka insanlarını hiçe sayan bir anlayışa sahip, merkez şehir CAPİTOL tarafından yönetilen PANEM adlı bir ülkedeyiz…

Her bir mıntıka, CAPİTOL’ün farklı bir ihtiyacını karşılamaktadır. Silah, Gıda, Maden vb. ihtiyaçlar mıntıkalarda çalışan insanlar tarafından üretilir ve CAPİTOL’ün hizmetine sunulur. Mıntıka insanları, belirli saatlerde yayınlar yapan CAPİTOL’ün televizyonuyla hep bir beyin yıkama psikolojini yaşarlar. Mıntıkalar arası seyahat etmek yasaktır. Tabiî ki bu seyahat Açlık Oyunları’na verilen haraçlar için geçerli değildir.

Haraçlar dedim… Kimdir bu haraçlar? Açlık Oyunları Oyuncuları…

İnsanın kanını donduracak bir yarışma…Mıntıkaları devamlı baskı altında tutan ve bu banliyölerde yaşayan insanların, haklarını aramalarını, düşünmelerini önleyen bir anlayış… Yıllar önce yaşanan CAPİTOL’e karşı isyan edenlere, bu isyanın sonuçlarını hiçbir zaman unutturmamak için ve tabi ki bir daha ayaklanma cesaretini bulmamaları için tasarlanan bir intikam… CAPİTOL’ün ukala, havalı, kendini beğenmiş halkını eğlendiren bir ölüm oyunu…

Her yıl düzenlenen, her bir mıntıkadan bir kız, bir erkek olacak şekilde 12-17 yaşındaki çocukları, birbirlerini öldürmeleri için bir arenaya kapatan ve tek bir kişi kalıncaya kadar devam eden, üstelik tüm ülkede canlı canlı yayınlanan bir gösteri… Açlık Oyunları…Ve onun oyuncuları Haraçlar…  

Kazanan kişi, sürdürdüğü sefil hayattan kurtulup, şampiyonlar için ayrılan özel alanda ömrünün sonuna kadar bolluk içinde yaşar, kaybedenler ise ölür.

Böylesine acımasız, böylesine insafsız bir mücadele… Her yıl CAPİTOL’deki oyun kurucular tarafından farklı mekanizmalar ve farklı coğrafi koşullarda tasarlanan arenalarda, canlı yayınlanan, Haraçlar üzerine bahisler oynanan bir ceza Açlık Oyunları…

Kitabı okurken ana karakterimiz Katniss, Gale, Peeta, Prim, bana göre en etkili karakterlerin başında gelen Rue ve diğer pek çok karakter ile Katniss Everdeen’in gözünden atılacağımız macerada, yaşayacağınız olaylar sizi çok çeşitli duygulara sürükleyecek.

Sözü fazla uzatmak istemiyorum. Sizi Açlık Oyunları ile baş başa bırakıyorum…

Açlık Oyunları başlasın…